راهي به سوي سعادت

فاطمه، گر وصف او حسنی بود_ رهنمای زندگی اش همسر مولا بود؛نام نیکت که پدر بنهاده است_ یک وظیفه از حقوقت را به جای آورده است؛قدر دان این نام و این باب گرام_ گوهری دان مادرت را بیشتر،با احترام؛فکر و ذهنت را به حق نزدیک کن_ یاد هر باطل ز فکرت دور کن؛همچو زهرا، در ره مولا بمان!_ یاور سبط رسول الله بمان!؛در میان این همه نشو و نما_ پوششی چون حضرت زهرا نما !؛چونکه هرگاه نیک اندیشی کنی_ راه خوشبختی را برایت وا کنی. + نوشته شده در  دوشنبه بیست و هشتم اسفند ۱۴۰۲ساعت 23:1&nbsp توسط مازيار افروخته لنگرودي  |  راهي به سوي سعادت...ادامه مطلب

سلام بر کرب و بلا ؛ بر زائران با صفا !سلام بر عشق شما ؛ در آن دیار پربلا !سلام بر دلهایتان ؛ در حین نجوا با خدا !هنگام دل دادن به آن ؛ سبط عزیز مصطفی !بنما دعا بر حال ما ؛ ای زائر کرب وبلا ! + نوشته شده در  پنجشنبه بیست و یکم دی ۱۴۰۲ساعت 14:1&nbsp توسط مازيار افروخته لنگرودي  |  راهي به سوي سعادت...ادامه مطلب

امام حسین (علیه السلام) فرمودند:«خَمْسٌ مَنْ لَمْ تَکُنْ فِیهِ لَمْ یَکُنْ فِیهِ کَثِیرُ مُسْتَمْتِعٍ: اَلْعَقْلُ، وَ الدّینُ وَ الاَدَبُ، وَ الْحَیَاءُ وَ حُسْنُ الْخُلْقِ ».«پنج چیز است که در هرکسى نباشد، خیر زیادى در او نیست: عقل، دین، ادب، حیا و خوش‌خویى.»(حیاة الامام الحسین (ع)، ج ۱ ص۱۸۱) + نوشته شده در  یکشنبه بیست و پنجم تیر ۱۴۰۲ساعت 16:45&nbsp توسط مازيار افروخته لنگرودي  |  راهي به سوي سعادت...ادامه مطلب

دلم گرفت از این غم؛ غم علی و زهرا ؛ غم روز سقیفه؛ غم بزرگ زهرا غم بزرگ زهرا ؛ زغربت علی بود؛ که بوده اند تو غربت؛ میان سیل غم هافدک بهانه ای بود؛ دفاع از علی بود؛ علی ولی و مولا ؛ شده بی کس و تنهابه آن دو یار عصمت؛ بی حرمتی روا شد؛ پس از نبی مرسل؛ دل ها زحق جدا شدشبهای تار زهرا ؛ حکایت از چه دارد؟ ای عاقلان! بدانید؛ علی غریب و تنهاستدستان بسته او؛ دلیل غربت اوست؛ خانه نشینی او؛ دلیل دیگر اوستمظلوم علی علی جان! مظلوم علی علی جان!پس از علی و زهرا ؛ حسن مظلوم و تنها؛ غریب خانه خود؛ کریم آل طاهانیزه خورد به پایش؛ از جانب سپاهش؛ حتی شریک خانه اش؛ زهر کند به آبشمی سوزد از زهر کین؛ قلب سلیم و پاکش؛ می رود از این دیار؛ به سوی جد پاکشمظلوم حسن حسن جان! مظلوم حسن حسن جان!حسن که رفته از این؛ دنیای بی مروت؛ وارث او حسین شد؛ ادامه داده راهشحسین عزیز زهرا، حسین عزیز مولا؛ همچون برادر خود میان درد و غم هامدینه بی وفا شد؛ حسین بی پناه شد؛ به مکه می رود او؛ آن هم ببین چه ها شد؟دشمن او قصد کند؛ در مکه خون بریزد؛ حرمت کعبه باشد، دلیل رفتن اودلیل دیگر او؛ دعوت کوفیان بود؛ تا که شود حجتی، از جانب خدایشدلیل اصلی او؛ بود قیام پاکش؛ تاکه شود امام عاشقان زمانشمظلوم حسین حسین جان! مظلوم حسین حسین جان! + نوشته شده در  دوشنبه بیست و یکم فروردین ۱۴۰۲ساعت 22:17&nbsp توسط مازيار افروخته لنگرودي  |  راهي به سوي سعادت...ادامه مطلب

آتش در ایران قدیم، مقدس و همپایه فرزند اهورا مزدا شمرده می شد؛ ازاینرو پیش از نوروز به آتشکده ها می رفتند و آتش برمی افروختند و چون طبق برخی نقل ها در ایران هفته نبود، این مراسم در سیصدوشصتمین روز سال (روز بیست و ششم اسفندماه) برگزار می شد و معتقد بودند در این روز فرورهای(ارواح) نیاکان به زمین فرود می آیند و این آتش برای راهنمایی آنهاست.(فرهنگ اساطیر؛محمدجعفر یاحقی؛ واژه چهارشنبه سوری).ولی آتش افروختن و جستن از آن و شادی کردن در کنار آن، ترقه زدن و منفجرکردن مواد منفجره در چهارشنبه آخر سال؛ نه برهان عقلی دارد، نه دلیل نقلی و نه منفعت ملی؛ و جز خرافه و در مواردی زیانباری غیر قابل جبران، چیز دیگری نیست.در هیچ یک از متون باقی مانده پیش از اسلام اشاره ای به جشن چهارشنبه سوری نشده است. در اوستا،کتیبه های عیلامی،همخامنشی،اشکانی و ساسانی و نیز در متون پهلوی و حتی در روایت های مورخان یونانی در باره ایران نیز درباره جشن چهارشنبه سوری مستند و سخنی در دست نیست.متون دوران پس از اسلام نیز در این باره تقریبا ساکت بوده اند،حتی در آثار محقق دقیقی همچون ابوریحان بیرونی نیز در باره آن توضیحی داده نشده است.نخستین و کهن ترین کتابی که در آن به آتش افروزی در جشن چهارشنبه سوری اشاره شده است کتاب تاریخ بخارا، اثر ابوبکر محمد بن جعفر نرشخی(286-358 ق)است؛ در این کتاب که به نام مزارات بخارا نیز شناخته می شود،آمده است که وقتی امیر منصوربن نوح سامانی در ماه شوال سیصدوپنجاه قمری به ملک نشست، دستور داد که هنوز سال تمام نشده در شب چهارشنبه چنانکه عادت قدیم است، آتش عظیم افروختند.دومین متن کهن، شاهنامه فردوسی است:زخنجر همی آتش افروختند---- هوا و زمین را همی سوختند.(شاهنامه فردوسی،ص 1391؛بیت 7408)(چهارشنبه سو راهي به سوي سعادت...ادامه مطلب

بسم الله الرحمن الرحیم؛راه حل ریشه ای و اصولی برای حفظ حیا و عفت و برقراری حجاب:می گویند: چرا با بدحجابی ها و یا کشف حجاب ها برخورد صورت نمی گیرد؟! آیا قانون وجود ندارد؟! که دارد؛ پس چرا در اجرا اراده ای قوی دیده نمی شود و همّتی قابل ستایش نمی بینیم؟ اشکال کار از کجاست؟عده ای هم می گویندکه پا بر روی قوانین اسلام گذاشته و چشم بر احکام دینی ببندیم و قانون حجاب را برداریم؛ که این؛ خط قرمز ما و نظام اسلامی است!پس اشکال در کجای کار است؟آیا می شود گفت: قانون را برداریم؟ ویا برخوردی صورت نگیرد؟ این که نمی شود.بعضی ها می گویند اقتصاد را درست کنیم، مسائل فرهنگی من جمله حجاب هم حل می شود!به نظر می رسد، درصدی جواب می دهد و باید هم به این موضوع پرداخت، لیکن کمی بررسی نشان می دهد؛ کافی نیست؛ چراکه بسیاری از افراد با داشتن اقتصاد خوب و مناسب از حیا و عفت به دور هستند.البته یکی از عوامل مهم که انسان را از معنویات دور می کند و غیرت و حیا را از آدم سلب می نماید حرام خواری است. پس اگز اقتصاد ربوی مثل بانک های ربوی در جامعه رواج داشته باشد ویا معاملات نیز از هر راه نامشروعی صورت پذیرد ویا حتی تغذیه حرام نیز در زندگی رونق داشته باشد؛ این ها خود از عوامل بی حیائی و بی حجابی می تواند باشد و بی تأثیر نیست.وامّا چه راهکاری برای حل مسأله وجود دارد؟جواب: هر راهی که به نظر می رسد؛ اگر منطقی باشد؛ خوب است انجام شود؛ لیکن به تنهایی کافی نیست؛ بلکه همه راه کارها باید همگام با هم انجام گردد؛ لذا همانطور که برخوردهای قانونی و قضائی کم و بیش صورت گرفته و اکنون کم رنگ شده است و از طرفی اقتصاد سالم و اسلامی هم که بسیار تأثیر گذار است و باید در جامعه نهادینه و در سفره های مردم به اندازه کافی محسوس گردد؛به نظر ا راهي به سوي سعادت...ادامه مطلب

سلام علیکم!همه کسانیکه دغدغه ظهور دارند و برای یاری امام زمانشان لحظه شماری می نمایند؛لطفا متن ذیل را ملاحظه فرمایند!یکی از معایب و نواقص جامعه ما تعطیلی مساجد به خصوص در صبح و ظهر بوده و این حالت مورد پسند خداوند متعال و امام زمان(عج) نمی باشد و شکایت مساجد را در روز قیامت به دنبال خواهد داشت و از همه مهم تر، وقتی ما در این خصوص بی تفاوت باشیم و آنقدر همّت نداشته باشیم که مساجد را در سه وقت صبح و ظهر و مغرب باز نگه داشته و در صورت امکان نماز جماعت برگزار نماییم؛ پس چگونه خود را منتسب به امام حسین علیه السلام کرده در حالیکه آن بزرگوار در روز عاشورا در میان تیر و نیزه نماز را به جماعت اقامه نمودند؟ پس چگونه می توانیم منتظر ظهور امام غائب خود باشیم در حالیکه اکثر مساجد در صبح و ظهر تعطیل است و اکثر ماها در برپایی نماز جماعت در مساجد اقدام مؤثری نمی نمائیم!وامّا راهکار عملی: در ابتدا هیئات محترم امنا باید مصمّم شوند که مساجد و یا بقاع متبرکه را در سه وقت صبح و ظهر و مغرب گشوده و حداقل اذان زنده از آن پخش گردد. این موضوع اگر محقق گردد؛ زمینه مهیا می شود که حداقل همسایگان و اهالی جهت اقامه نماز در مساجد حضور یابند و از طرفی بر علما و روحانیون محترم نیز تکلیف می گردد تا به صورت خودجوش هم که شده در مساجد و یا بقاع متبرکه حضور یافته و شهر را با برپایی نماز جماعت به طور گسترده از ظلمات خارج نمایند و اگر هیئات محترم امنا یا روحانیون گرامی در این خصوص کوتاهی نمایند لازم است ارگان های ذیربط همچون تبلیغات،اوقاف، حوزه های علمیه و ائمه محترم جمعات و غیره با هیئات امنا گفتگو نموده و امر به معروف نمایند تا به این مهم جامه عمل بپوشانند.حرف آخر: طرح این موضوع یک امر به معروف بوده که مسلما دغدغه راهي به سوي سعادت...ادامه مطلب

عجب رسمیِّ، رسم زمونه؛ قصه درد و شلاق و خونِ!کشتند امامُ، به این بهونه؛ که اون حق گفته، چرا حق گفته؟!فصل جدایی، رسیده از ره؛ زینب می رود، سوی تنهایی!حسین شد بی سر،همچون برادر؛ زینب مولا، گشته بی یاور!دوران سختی است، بر آل طه؛ طفل سه ساله، می جوید بابا!سیلی می خورد،از جور اعداء؛ جان می سپارد،در پیش بابا! + نوشته شده در  چهارشنبه نهم شهریور ۱۴۰۱ساعت 22:32&nbsp توسط مازيار افروخته لنگرودي  |  راهي به سوي سعادت...ادامه مطلب

نهج البلاغه کتابی است که آن را «فروتر از کلام خدا و فراتر از سخن بشر» گفته اند و گرد آورنده خبیر و بصیر آن، سید شریف ابوالحسن محمد رضی، در باره آن گوید:«سخنان برگزیده سرور ما امیرمؤمنان، سرچشمه و آبشخور فصاحت و منشأ و خاستگاه بلغت است و اصول و قوانین سخن و سخنوری از آن اقتباس شده و روش آن سرمشق هر خطیب ادیب و سخنور اریبی گشته و با اینهمه کس در فراخنای بلاغت و پهنه رسایی به گرد آن نرسیده است، زیرا این کلام نمونه ای از علم الهی است و بوی سخن پیامبر گرامی صلی الله علیه وآله از آن به مشام جان می رسد»؛یا به تعبیر پیراسته و مسجع مترجم فاضل، استاد دکتر سیدجعفر شهیدی،«کتابی که طراز فصاحت است و پیرایه بلاغت، عربیت را بها فزاید و دین و دنیا را به کار آید، که بلاغتی چنان؛ نه در گفتاری فراهم آمده است، و نه یکجا در کتابی هم ... فصاحت خود را به کلام حضرتش آراید تا به جمال رسد و بلاغت در کنار او زاید و به کمال رسد.»(توضیح ناشر در کتاب نهج البلاغه ترجمه دکتر سید جعفر شهیدی چاپ بیستم تهران 1380 ) نهج البلاغه یا راه سخن رساگفتن، این ترکیب زیبا نامی است که سید شریف رضی رحمةالله علیه بر گردآورده خود راهي به سوي سعادت...ادامه مطلب

راهي به سوي سعادت...